kafam güzelken mal adamla olan hüsumetimi

neyse beyler aralarda kayda değer bişey yok bu salakla eve çıktığımız günü anlatayım.

amk evladı gitmiş kumbaba dan gibtiri taktan bi eve 900 liraya anlaşmış. tekele 5 dakikalık yürüme mesafesinde. merkeze 10 dk taksiyle okula 10 dk servisle. Ama değil bu eve kız atmak köpek sokup gibemezsin döner ısırır amk. kuyruğunu sallayan köpek kuyruğunu diker öyle bi ev amk. tam bu huur çocuğuna layık bi ev anasını karısını gibtiğimin lağım faresi
neyse girdik eve amk parkeler oynuyor zaten her bastığında önünde bi parke kalkıyor. eşyalar zaten 70lerden kalma ahşap, bi tane buzdolabı var yiyecekleri soğuktan korumak için koyarsın amk bazen çalışıyo bazen çalışmıyo. çamaşır makinesinin tamburu makineden bağımsız özerklik istiyo amk. es kaza bi fırtına çıksa yannanı yedik en başta çatı terk eder bizi. ama ev müstakil amk neden bilmiyorum hep özenmişimdir müstakil evlere doğduğumdan beri apartuman dairelerinde büyüdüğümüz için. bende kafamda kuruyorum ulan diyorum canım sıkıldıkça domates biber eker yetiştiririm. (çok zevklidir) ama gibtiğimin evinin bahçesine bi yağmur damlası düştümü karasal iklimden tundraya dönüyo bildiğin bataklık oluyo amk.

neyse evi kötülemiycem iyi kötü 1 sene geçirdik o evde. bi sıkıntı çıkartmadı. eşyaları okulda yurtların çamaşır makinelerinde falan yıkadık. bi gün yine bu huur çocuğunun odasına girdim ne göriyim amk. neden salak dediğimi şimdi anlatıcam