cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

Caner ve Gökhan daha 3. aydan eve çıkmaya karar vermişlerdi. onlar zaten istanbul’da yaşıyorlardı ama ne yapıp ne edip ailelerini ikna etmişlerdi.
buna sadece onlar değil biz de sevinmiştik. vize-final zamanı çalışıyorduk sadece. onun dışında da her fırsatta okula uğramamayı seçiyorduk. eve ben de yardım ediyordum. alışverişe, faturalara, bazen kiraya. dolayısıyla kendi evim gibi de benimsiyordum. ara sıra kalmaya başlamıştım artık evde. dayım da babam da bilmiyordu bu durumu pek. benim açımdan hiçbi sorun yoktu ortada.
bi gün Caner, Gökhan, Nuray ben ve Buket evdeydik yine. çok olmasa da hafif alkollü sayılırdık.Ben yan odada sebebini hatırlamadığım bir şey nedeniyle bineklerken
Buket bağır çağır çıkıp gitti evden, ben anlayamadım ne olduğunu.