1. 51.
    0
    @61 15 yaşımda saçlarım dökülmeye başladı. 17 yaşıma geldiğimde alnımın ön tarafları biraz gerilemişti ve saçlarım biraz seyrelmişti. elimi attığımda 5-6 tel geliyordu. daha sonra doktora gittim ilaç kullandım beslenmeme dikkat ettim kafama takmadım ve saçlarımda iyileşme oldu. zaten yapısal olarak saçları seyrek biriydim vs vs. neyse anlatmak istediğim bu değil kendi geçmişimi de bi özet geçiyim dedim sadece. o yaşlarda inan bende çok tribe girerdim millet saçlarını ünlü sanatçılar futbolcular gibi yapardı fakat benimkiler seyrek olduğu için çok benzetemezdim. sonra dedimki ulan başkalarına bakıp kendi derdime yanacağıma kendime bakarım daha iyi amk. çünkü başkalarına bakıp zırlamak hiçbir şey kazandırmıyor ve özgüveni zedeliyor. dedim ki herkesin tuttuğu kendine herkesin kendi hayatı 4x4 lük insan göremiyorum amk. 6 milyar insan var giberim şu dünyada ne kadar önemli olabilir ki? sen elinden geleni yap olursa olur olmazsa tıp zaten gelişti ehu ehö.. diyeceğim o ki çokta kafana takmanın bi anlamı yok. millet kanserle manserle boğuşuyor. adam hayatta kalmak için organlarının bir kısmını aldırıyor amk. ulan doğuştan yürüyemeyen insanlar var. eminim her şeylerini verirlerdi yürüyebilmek için. yani bizimki deve zütündeki pire.. çokta tribe girmeye gerek yok amk.

    not: saatin verdiği mallıkla ekgib mekgib tek tük bi şeyler zırladım işte aq sen anla anlatmak istediğimi

    edit: amcalar felan demişsin her şey genetikte bitiyormuş demekki. o gavatlara bende gıcık olurdum. sonra dedeme bakardım kel birini görürdüm. demek ki hayatta herkes aynı olmak zorunda değilmiş. bizimde sülalede sadece babamın saçları vardır amk. oda yaşının gereği olarak şakaklardan hafif açıktır. şimdi dua ediyorum o yaşlara gelince onun kadar saçım olsa bana hayli hayli yeter diye.
    ···
   tümünü göster