cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

buluşmak istiyordu. cevap vermedim, birkaç mesaj atmasını bekledim, attı da. kabul ettim buluşmayı. ertesi gün onu gördüğümde duraksadım. terk edecekti belki de beni, belki saydıkça bitiremediği kötü sözler sarf edecekti. ne kadar kızgın olursam olayım, onu gördüğümde, onunla konuştuğumda işler hep değişiyordu. onu kaybetme düşüncesine bile tahammülüm olmuyordu.

sakindi, gülümsedi. gülümseyişi rahatlatıyordu beni resmen. konuştuk
‘kötü şeyler yaşadın üst üste ama ben her zaman senin yanındaydım, sana iyileşeceksin ilişkimiz yoluna girecek diye tahammül ettim, çünkü seni seviyorum’ dedi ben bu cümlenin devdıbını merak ediyordum. gözlerinin içine bakarak, ona benim de onu sevdiğimi söyledim.Çunku durumuma baktigimda aslinda beni iyi hissetiricek kimse kalmamisti.

bunları yaşayan bi kız olarak onu reddetmemi anladığını, bu konuda bir daha asla üzerime gelmeyeceğini, ben istediğimde gerçekleşeceğini anlattı bana.