babamın hikayesini yazıyorum toplanın

bu büyük kazadan sonra istanbula ilk döndüğünde naime şükrüye çok baskı kurdu kaptanlığı bırakması yönünde. şükrüyü ikna edemedi ve 3 ay sonra şükrü tekrar sefere açıldı. aradan 3 sene geçti. şükrü karısının tekrar hamile olduğunu öğğrendi. 4. aylık karnı 5 yaşındaki kızı ile naimeyi istanbulda bırakıp sefere çıktı. o seferdeyken oğlu doğdu. adını o ara televizyonlarda ara ara gözüken bir türkücünün adından alıp ozan koydu. gelecek 3 sene boyunca bazen oğlu ve tüm ailesi ile birlikte 1 sefere beraber gitmişlerdi. geri kalan zamanları naime çocuklarıyla tekbaşına geçiriyordu. şükrü oğlunu 3. yaş doğum gününde eve geldiğinde ozan babasını tanıyamamış ondan kaçmış ağlamaya başlamıştı. şükrü için dramatik bir olaydı ve oğlunun babasız, babasını tanımadan büyümesini istemiyordu. 1997 yılında kaptanlığı bıraktı ve arkadaşı kadirin de desteği ile tekstile geçti. kumaşa tekstile giyime dair en ufak bir fikri olmayan bu adam kaptanlıktan biriktirdiği yüklü miktardaki parayla tekstil işine atıldı.