cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

annemin fotoğraflarıyla…

uyuyamadım bütün gece. hatta sınav için konulara son kez göz bile gezdirdim. düşündüm, olanları bir bir düşündüm. yaptığım şey için vicdanım zerre sızlamadı. bu duruşmanın kaybedilmesi demek yalnızca itibar kaybı olmayacaktı. babama zarar vermelerini umuyordum. babama zarar vermelerini istiyordum. benim hiçbir şeyi hak etmeyen annemin canına mal olan babam, bunu canıyla ödesin diye dua ediyordum.

Sabah olduğunda kahvaltıya ben de katıldım. neler olacak merak ediyordum. kestiğim bütün kağıtları poşete doldurmuş dolabıma koymuştum. ömür boyu saklamak istiyordum onları.

babam evden çıkacaktı.
çantasına, dosyalarına baktığı an şoka uğradı. o yüz ifadesi bile yetmişti bana. Zelihaaa diye bir bağırışı vardı ki, sanki şimdiye kadar yanan içime bardak bardak soğuk su dökebilmeyi başarmıştım. babam bağırıp çağırmaya devam ediyor, küfürler savuruyordu.

dikildim karşısına poşetin içindekileri gözlerinin önünde yere döktüm. omuzlarımdan tutup silkelemeye başladı beni, iki kez tokat attı. ağlamıyordum, canım bile yanmamıştı. bunu yapması bile benim aldığım zevki katlamıştı.