1. 26.
    +2 -1
    annem odaya girdiği gibi sanki o siyah şey duvarın içine girip yok oldu. anlamamıştım. delirecektim. kekeleyerek zor zar cümle kurmaya çalıştım

    + an an an anne bibibibiri vavavar
    - nerde hani ? ağlama çocuğum ağlama hani nerdeydi
    + burdaydı anne yastığı çekti yüzümden yabancıca birşeyler söyledi seslenemedim
    - tamam oğlum tamam ağlama sus bi

    o ara babam geldi babam müslümandı ancak inanmazdı öyle şeylere.

    + ne ağlıyor bu dıbına kodumun çocuğu 3 gündür gibik gibik rüyalar görüp zırlıyor
    - ya x bi dur çocuk korkuyor işte
    + giberim korkusunu eşek kadar oldu neden korkuyor dıbına koyayım ?
    • ya baba biri vardı valla bak siyah uzun saçlı insan değil gölge gibi duman gibi
    + sokarım saçına yat lan delirtme adamı
    - bizle yatsın yarın hocaya zütürücem ben onu
    + iyi al gel ağlamasın beynini patlatırım işe gidecem

    ulan babamda inanmamıştı iyi mi ? ancak annem inanıyordu böyle şeylere. korkum yüzümden belliydi. ellerim titriyordu resmen ağlamaktan kekelemekten konuşamıyordum. 3. gece sonunda görmüştüm sesinden korkutuğum şeyi.
    ertesi gün fadime teyzeye gittik yıkık dökük virane bir evde yaşıyordu. kapıyı çaldık, açtığında bi anda geri geri yürümeye salavat getirip dualar okumaya başladı. gözleri fal taşı gibi açılmıştı. onun korkusuna annemde korktu. sürekli "teyze teyze iyimisin fadime teyze" diyordu kadın kendinden geçmiş vaziyette dua okumaya devam ediyordu.
    ···
   tümünü göster