mount and blade wfas hikayem

direk kaçtım amk. huur çocuğu iziciler önden geliyor. normalde kaçarak keserim ama atmanın ordusu var sakat. ulan yakında köy yok şehir yok allahın dağında kaldım amk. başlangıç zırhımla taktan tüfeğim bana çakılı kaldı almazlar diye girdim savaşa. üç köylü taktan yere ölmesin diye üçüne birden sıktım. aralarına daldım direk öldüm amk. ulan herşeyimi aldılar kurşunum bile kalmadı. dünya gibime minare zütüme diye aylak aylak dolanmaya başladım. nasıl olsa 10k talerden başka kaybedecek bir şeyim yoktu. bende tüccarlara borç takıp kaçmaya başladım. lazım mıydı? hayır ama muallaklik işte. neyse 15 tane full set taşşaklı tatar paralı askerle dolaşırken lehistan hariç tüm ülkeelre savaş açtık.leh binleriyle de tatarlardan daha iyi anlaşıyorum zaten. neyse tüccarlara borç takıp kaçarken baktım çar tayfasını toplamış geliyor. üstelik ısrarla peşimden geliyor amk. önüme çıkan ilk şehre girdim ama keşke girmeseydim. tüccarlar önümü kesip 'borcunu vermedin haaa şimdi gibtik seni bin' diyip daldılar. bilen bilir, sizi kare şeklinde aralarına alıp ateş ederler. bende gibilmiş sıpa gibi ortada kaldım delik deşik oldum. zaten ayakkabım bile yoktu tarzan gibi dolaşıyordum ortalıkta. anca yük beygiri amk.