gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

yeni dostlarımla okulda tam anlamıyla rüzgar gibi esiyorduk kardeşlerim.o bikaç aylık dönem belkide hayatımın en kötü ama en mutlu günleriydi. yapmacık bi gülümsemeden ibaret bi mutluluk değildi benım mutluluğum. gerçekten mutluydum. neden mutlu olduğumu hiç kimse hatta ben bile anlayamıyorum şuan.ama o günleri düşündükçe kendimi tekrar mutlu ve güçlü hissediyorum. yılların verdiği eziklikle birden bire kendimi güçlü hissediyordum. okulun uzaktan baktığım o delikanlıyız diye geçinen dangalaklarından biri olmustum. eski günlerimde bunlara ne küfürler ederdim. şimdi onlardan biriydim ama. açıkcası o okulun o delikanlı dangalaklarından biri olunca insan diğer pısırık asosyal binleri hiç de giblemiyor.ben her iki tarafta da bulunduğum için rahatça söyleyebilirim bunu.bu arada bunlar yaşanırken ben okuldan sonraki zamanlarımda haftada 3-4 gün işe gidiyordum. sürekli değildi ama harçlığımı çıkarıyordum en azından. artık eve daha az para verıyor, paramın cougunu kendıme alıyordum. yeni girdiğim bu ortamda para çok lazım oluyordu.

asıl önemli konu bu değil. önemli olan asosyalliği yenmemdeki en önemli etmenlerden biri olan hiç unutamadığım o gün okulda konustuğum kızdı. daha önce hiç ilişkiye girmemiştim. ehele ki bu son dönemlerimde kadınlardan gittikçe nefret ediyor sadece gibilmek için bir araç olarak görüyordum onları.ama bu kızı değişik bi biçimde arzuluyordum..