1. 676.
    +1
    günlerin yavaş yavaş geçmesi bi yandan da bizim anaisle olan durumumuz için dezavantajdı, tamam yiyoruz içiyoruz, sevişiyoruz, her akşam ot kafası, alkol malkol de, biz neydik amk? onu hiç sorgulamıyorduk, sorgulamaya, hakkında konuşmaya korkuyorduk. benim kafamda konuşmak olsa da lafı bi türlü oraya getiremiyordum. belki onun kafasında sadece bi erasmus heyecanıydık, her ne kadar benim kafamda devam ettirmek gibi, en azından bi denemek gibi fikir olsa da, karşı taraftan aynı düşünce gelecek mi diye kaygılıydım. hatta baya tırsıyodum yani, o yüzden sürekli erteledim bu konuşmayı. ta ki 15 haziran gecesine kadar..
    ···
   tümünü göster