benim yaratıcı zombi istilası hikayem

Mahmut:Abi sabah kahvaltısıyla duruyoruz açız sususuz bir şeyler verebilirmisiniz?
Adam2:Öldüreceğimiz adamlara niye yemek verelim?

Ahmet ağlamaya başlar

Ahmet:zütümü hisetmiyom abi galiba felç oluyorum.
Murat:(Fısıldayarak) Abi hemen kaçış planı bulmalıyız.
Mahmut:Nasıl elimiz kolumuz bağlı sıçmaya bile zütürmüyorlar.

Bu sırada adam1 atletli dayının organlarını yemek için çıkarır ve temizler.

Ahmet:(Fısıldayarak)Bir fikrim var.
Mahmut:Ne?
Ahmet:(Fısıldayarak)Zombi taklidi yapalım ısırıldık sanarlar ve bizi yemezler nasıl fikir?
Murat:Isırılmadık ki amk ısırık izi yoksa nasıl inanacaklar?
Ahmet:(Fısıldayarak)Beni izle yarraam

Ahmet bir an irkilir ve azından köpükler çıkararak titremeye başlar kısacası zombi taklidi yapar

Adam2:Lan bu titriyo hani sorun çıkarmazdı bize hasta lan bu
Adam1:Abi böylesini ilk defa görüyom zütünden vurularak enfeksiyon kapmış!
Adam3:Sıkayım mı kafasına gavatın
Adam2:Lan dur öldürme mermimiz boşa gider zaten şu atletli dayı içinde mermi kulandık bunu içinde mermi kulanamayız. Salın gitsin öldürüp bir cesetle daha uraşmayalım ayrıca bu vitaminsiz mal hastalığa çok dayanamıyacak gibi 2 güne çürüyerek ölür böyle çok vakka gördüm. Salın gitsin.

Ve ahmeti yaka paça evin yakınındaki ağaçlık ormana atarlar.

Murat:(Fısıldayarak)Valaha gitti bin bizide bıraktı gitti.
Mahmut:Sakin ol bekleyelim ve iyi düşünelim kaçmanın yolunu buluruz ayrıca önce atletli dayıyı yiyecekler bizi sonra yerler.

Mahmut ve Murat umutsuzca kaderlerini bekliyordu.