1. 351.
    +1
    arabaya sıkış tepiş oturduk. recep ve mustafa ilk bakışta normal görünüyorlardı. herhangi bir çakallık sezmemeiştim. ama o erkek giben deyuslar da ilk başta böyleydi sonradan bozdular. ellerinden zor kurtulmuştuk muallaktorların. bakalım bunlar nasıl insanlardı. artık güçlüydük daha bilinçliydik ve iki tane de hafif makinalı silahımız vardı...

    ayrıca onların bilmediği kadar da yiyeceğimiz vardı hiç haberleri de olmayacaktı bundan. nese recepin tarifleriyle yolumuzu bulduk. harbi dedikleri kadar eski püskü bir evdi. indik arabadan etraf da sakindi zombi yoktu ortalıkta. receple mustafa arabadan uzaklaşınca bagajı açıp diğer silahı da aldım ve hemen kapatıp kilitledim arabayı...

    recep: hüseyin, cengiz abi, bora, özlem çıkın dışarı misafirlerimiz var.

    evin dışında bekliyorduk ev sahipleri gelsin diye. o an şu hayattaki en büyük şoku yaşamıştım. dilim tutulmuştu...

    ben: babaaaa!!!...
    ···
   tümünü göster