eşimle büyük şaşkınlığımız

dün öğlen saatlerinde telefon geldi çalıştığım defterdarlığa . akşama dayımlar eniştemler bize gelecekmiş. hemen eşimi yani birgülü aradım . onun da eli ayağına dolaştı . o da ben de işten erken çıktık. eve geçerken birgülümün siparişlerini yani yufka çökelek peyniri ve karpuz aldım marketten . tabi boncuğu da unutmadım ona da biraz çekirdek aldım . boncuk kim derseniz o bizim muhabbet kuşumuz . aslında ailemizin bi ferdi. görseniz kanatlarının üstü mavi altı yeşil. sanki orman ve deniz gibi. hani ormanın rengi yeşil deniz mavi olur ya . neyse lafı uzatmıyım . eve gider gitmez baya bi hızlı davrandık birgülüm sigara böreği yaparken ben de etrafı toparladım . akşam 8 gibi geldiler . açıkçası görüşmeyeli baya olmuştu. yiğenimi ilk kez görecektim. yiğenimin adı nursu . açıkçası ben de eşim birgül de nursu yu görür görmez hayretler içinde kaldık . neden mi çünkü birgüle o kadar benziyodu ki . hatta şaşkınlıktan yiğenime birgül demem mi. nası güldük varya . sizin de böyle şaşırdığınız anılarınız varsa anlatır mısınız arkadaşlar.