ablamı dövemiyorum çok bağırıyor rezil oluyo

ben annemle böyle sorunlar yaşadım ama o bağıran bendim kardeş. annemle babam boşandı. boşanmadan önce sürekli kavga ederlerdi. ben anneme yalvarırdım anne ne olur babam eve gelince şunu şunu yapma adam cinlenmesin bigün olsun rahat uyuyalım diye falan... birgün unutmuyorum anneme bildiğin yalvardım, dedim anne ne olur şunu şunu yapma, babam gelsin yatsın sabah uyanıp gibtirip gitsin ses çıkarma. kafamı yere vurdum, cam kırıldı üstümde her yerim kan içinde kaldı öyle oldu böyle oldu, ben yorgunluktan sızmışım. sonuçta yine kavga seslerine uyandım. yani annem beni giblemedi yine bildiğini yaptı. sonuçta o gün şunu anladım, kendi kaderini başka hiçkimsenin eline bırakmayacaksın. şu an ben anneme birşey söylediğim an o konu bitmiştir. ya da hayatımdaki herhangi birine. çok ama çok nadir olarak insanlardan birşey istiyorum, bu önemli birşey, kimseden de yapamayacağı şeyi sitemem ( ama senin ablan sus dediğinde susabilir), ama eğer dediğimi yapmazsa öldürene kadar yolu var, bu gerçekten böyle ve bunu karşındaki anlıyor. blöf yapmadığını biliyor.