bir druid çırağının öyküsü

Yumuşak bir zemine yatırıldığımı hissettim, birkaç paça demirin birbirien çarpışı ve ardından birşeyin kaldırılıp biryere yerleştirilmesiyle beraber içi az su dolu bardağa sert bir cisim öarpıtığında o çıkan garip ses... Biraz bekledikten ve kapının kapandığını duyduktan hemen sonra gözlerimi açtım. Odada kime yoktu, komiktir kimsenin ayak sesini duyamıyordum. Etrafa bir süre bakındım ne olduğunu tam analyamamıştım, eğer geçrkente benden bilgi almak istiyorlarsa neden benden zorla alamya çalışmıyorlardı? Bu hala aklımda kalan bir sorudur...

Tuıvalete doğru hareketlenmeye karar verdim, kapıdaki hherifleri aşağıya indirebilridim, sırtımda yara vardı ama havlu ile bir kalıp sabunun yapmayacağı şey yoktu. Tuvaletin kapı kubluna doğru uzandım ve kapı kulbunu açar açmaz karşımda Elijar ı gördüm. Yüzünde bir gülümseme vardı üzerime doğru yeltelendi anında burnun ortasına bitane yuumrum attım "Dur!" diye bağırdı bana ibr hışımla, ben durmadım hala buna saldırıyordum karnına tekme attım, "ah!" diye inleyip yere düştü karnını tutuyordu, burnu hafif kanamıştı hayvana atılan yumruk etki bile göstermiyordu.

"Sana birşey yapmıcam, lanet olsun Warwick!" diye bana bağırdı (filmlerdeki fuck you değil bu, god dammit) şaşırdım durdum adam hakkaten bana yeletelenmiyordu "Çkar beni burada" dedim sadece "yapamam" dedi sakin bir şekilde "Chadın sana hala ihtiyacı var." dedi, "Chadlar öldü." dedim tekrar söylediğim ve doğru olduğuna hala inandığım şeyin arkasında olduğumu gösteriyordum "O zaman chadlardan kalan awenlerin sana ihtiyacı var." dedi elinden geldiğince sakin bir şekilde derin derin nefes alırken.