bir druid çırağının öyküsü

"Chadniod dağıldı!" diye bağırdım, gerçek olan buydu, warlow öldükten sonra chadniodun elinde kalan tek yer istanbuldu ve oda zaten orada aar oldukları düşüncesinden dolayı ellerinde duruyordu, bütün bölgeler korunmadığı için balca ve galatia tarafından geri alınmış, elde sadece istanbul emir merkezi olduğundan dolay kalmıştı.

"Warlow öldüğünden beri yoklar!" diye tekrarladım, Hendrik kaburgalarımın sağ tarafına doğru tekme attı "benimle dalga geçme!" diye bağırdı "Chad'ın yer altına saklandığını biliyoruz, Warlowun ölmediğinide biliyoruz!" diye bağırdı tekrar, bu arada hemen Cem girdi "Warlowun nerede olduğunu bize söyle." dedi sanki çok biliyormuşum gibi benden cevap bekliyordu "Onun en yakın arkadaşıydın." dedim ceme dönüp ona inanamayan bir ses tonuyla konuşmuştum, "Onun nerede olduğunu sen bilemiyorsan ben nereden bileyim?" diye devam ettim, gözüm bir an Elijar a ilişti bana aşırı derece dikkatli bir şekilde bakıyordu, fakat hala beni yere mıhlar vaziyette tutuyordu "Cem kabul et artık Warl-" cem ağızımın ortasına bir tane yumruk patlattı, ardından kafamı tuttup yere geçirdi. Ne mutludur ki acıyan tek yer yumruğu yediğim nokta ile beraber eliyle hoyrat birşekilde kavradığı saçlarımdı. Yer döşeme halı olduğundan hiçbir şekilde canım yanmamıştı, en azından çok yakmamıştı.

Elijar ceme döndü, cem kendine geldi, ben gözlerimi kapattım bir kaç dakika sonra anca rol yapabilirdim bu durumda. Hendrik birşeyler söyledi, elijar cevap verdi, cem "huur çocuğu" dedi. Bir süre sonra bacaklarımın altından ve omuzumdan birisinin beni kavrayıp havaya kaldırdığını hissettim.