gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

yeni arkadaşlarım dediğim tiplerin yani kaybedenlerin yanına geçtim. geçen günden tanıdığım 3 serseri, suratı makyaj dolu güzel sayılabilecek bi hatun, uzun sakallı bi sofi ve okul gömlekleri makinede kalmış tipler. bunlardan hikayemle ilgili olanları sizlere uzun uzun anlatıcam zamanı gelince. neyse ben en tanıdık olanların yanı serserilerin yanına gittim. onların arasına girdiğimde verdikleri ilk tepki çabuk buraya gel, çabuk oldu. beni hocalar içeri giren diğer koyunları kontrol ederken köşeye bi yere çektiler. biri hocaları gözlerken diğer ikisi aramızda 5 cm kadar kalan bi mesafeye yaklaştı.bu mesafeden sakallarını, alınlarındaki kırışıklıklar arasındaki ter damlacıklarını hatta suratlarının belli yerlerinde oluşmuş yaraları görebiliyordum. bunlar ilk görüşte bıçak veya onun gibi yaralara benziyordu.

kardeşim çok acil yardımın lazım, işimiz düştü sana dedi sağ taraftaki hasan.sol tarafta duran ramazan da cebinde yaklaşık 10 cm uzunluğunda kahverengi kaplama bi bıcak cıkardı. etrafını iyice süzüm bunu benim cebime koydu. hemen sonra ikisi birden parça parça su cümleyi söyledi: kardeşim üstümüzü arayacaklar. hocalar senin üzerini aramazlar. ocağına düştük sunu sakla bizim yerimize. alıcaz senden içerde. lütfen.. bu okulun reizi diye tabir edilen bi kaç serseri pekekentten duyduğum son yalvarmalar olmayacaktı hayatımdaki.ama şimdilik duyduğum ilk duyduklarımdı. hemen elimi bıcağın oldugu cebıme atıp oldukca sakın görünmeye calısarak kalkıp yerime geçtim...