bredadan maltaya bi aşk hikayesi

http://inci.ca/u3fgah62lg >> alın hadi alın popüler şarkıların hepsini attık bunu atmadık, o aralar daha çıkmamıştı piyasa martin garrix, hollandalı zaten bu bebede, ama bi ısınamadım ben muallakye, 17 yaşındayken patladı, turneye tek başına çıkamayıordu o zamanlar annesiyle gidiyordu, ondan sanırım...

5-10 dakika geçti aradan, indik aşağıya sigaraya, ulaşla bilalde geldi o ara, muhabbet sohbet falan, saatte 2 buçuğa geliyor, dedim bizim son otobüs kalkacak yarım saate, bizim kaçmamız lazım yavaştan. Onların hostel, rembrandta yakın ama bizimki biraz uzakta kalıyor.

Normalde sizi hayatta bırakmam ama son otobüs muhabbeti olduğu için size izin vermekten başka şansım yok sanırım dedi, suratını buruşturdu böyle.. Çıktık biz yukarı vedalaştık işte milletle, en son bunla vedalaşacaz, o ara ulaşla biloda vedalaştı beni bekliyorlar, beyler bu beni bi öpmeye başladı, bu sefer 1 dakika falan sürmüştür heralde, duruyor nefes alıyor bi daha öpüyor, teşekkür ediyor bi daha öpüyor falan. Ben zaten kıpkırmızıyım amk, herkesde bizi izliyor, utangaçlıktan ne diceğimi ne yapacağımı şaşırdım amk. Neyse beyler uzun ve öpücüklü bi vedadan sonra, biz çıktık leidespleine doğru yola çıktık, ordan binecektik otobüse, vaktimiz olduğundan mcdonaldsa falan girdik. bi hamburgersin bi kolasın. karnımız tok sırtımız pek hostele döndük.

Efsane bi geceydi vesselam, ama daha efsanelerinin habercisiydi..