gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

masaya gelen sabahki serseri dostum kısa bi sessizliğin ve uzun uzun incelemelerinin ardından bana dönüp: sen ne arıon olum bunların içinde dedi. ister inanın ister inanmayın dostlar benim tepkim aynen bu şekilde oldu.o serseriye dönüp dedim ki: haklısın, hadi gibtirip gidelim. çocuk önce durdu ben sandalyeden kalktım bütün masadaki gözler üzerimde sıfır heyecan ve sıfır terlemeyle gürültülü bi şekilde sandalyeyi çektim. aradan çıktım sandalyeyı aynı gürültüyle düzeltip çocuğun yanına gittim. cebimden çıkardığım bir lirayı masaya bırakıp aynı sessizlik içinde çocukla birlikte ayrıldık ordan.

önceden de söylediğim gibi bu serserinin adı hasandı. hasan benı onların masasının görünmediği kendi masalarına zütürdü. yine aynı tipler vardı yanında. birinin adına ramazan ayında oldugumuz için ramazan diğerine de okan diyelim. neyse bu herzamanki panpaları ramazan ve okan masada hasanı bekliyorlardı. gitti masaya oturdu. bana da oturmamı söyledi ama ben sınıfa gitmek istediğimi zaten zilin de çalacağını söyledim. biraz bozuldu gibi ama sonra toparlayıp tamam git dedi.ve sabah söylediklerini tekrar etti karışan olursa gel.

yav he he deyip geçip gittim. beni o masan kurtardığı için tanrı'ya ve hasana şükürler ederek çıktım sınıfıma...