beyler kız arkadaşımla hikayem

Ertesi gün terminalden başak’ı almaya gittiğimizde başak ercan’a bir sarıldı ki anlatamam.

Aklıma ecrin geldi ama sonra hemen sildim onu. ister istemez aklımı meşgul ediyordu ama bade vardı.

Üstelik harika bir yazlık ve yakın arkadaşlarım da yanımdaydı.

Ecrin düşünmem gereken son kişiydi. Dediğim gibi artık ondan nefret bile etmiyordum.

Başakla bende kucaklaştım ve evin yolunu tuttuk. Bade yine çok güzel bir kahvaltı sofrası hazırlamıştı.

Kız dengesizin tekiydi. Başka zaman bardakları kırıyordu ve sakarın tekiydi ama şu an karşımda bildiğiniz gurme duruyordu.

Acaba kişilik bozukluğu mu vardı? Yoksa çok kişilikli miydi? Ya da sosyopat mıydı?
Çok saçmaladığımın farkına vardım ve uzaklaştırdım bu düşünceleri kafamdan. Dediğim şeylere kendim de inanmıyordum zaten.

Bade başak’ı görünce cana yakın bir biçimde kucakladı onu. Daha sabahın 10uydu.

Kahvaltılarımızı yaptık, plaja gitmek için hazırlanırken başak yanına çağırdı.

-ali
-nasıl iyi mi?
-lokum gibi. Yani iyi görünüyor şimdilik böyle giderse baya yakınlaşırız biz bu kızla. Hem ben istanbula da geliyorum bak
-çok iyi o zaman
-hep birlikte kalın

Dedi omzumu sıvazladı. Sonra hep beraber plaja indik.

Henüz müthiş kalabalık yoktu. 12den sonra insanlar akın ediyordu halbuki o zamanlar güneş tam tepede oluyordu ve pişiriyordu insanı.

Hep beraber denize girdik ve çok eğlendik.

Her ne kadar o zaman inkar etsem de gözlerim, kalbim, ruhum ecrin’i arıyordu. Aklıma hep o eski dörtlü geliyordu.

Bade uyum sağlamış ve başak-ercan ikilisiyle çoktan dostluk kurmuş olsa bile…