ateistler için ibretlik bi fıkra

Ateist bir adam bir gün
ormanda geziyor ve
etrafindaki güzelliklere
bakiyormus
"Evrim ne güzellikler
yaratiyor!" diye düsünüp mest
oluyormus
Birden arkasinda kocaman bir
ayi belirmis ve onu
kovalamaya baslamisAdam
bütün gücüyle kaçiyormus
ama
her arkasina bakista ayinin
daha yaklasmis oldugunu
farkediyormusDakikalarca
süren bir kaçisin sonunda
adamin ayagi yerdeki dala
takilmis,ayi adamin üzerine
atlamis, pençesini kaldirmis
Tam vurmaya
hazirlanirken adam
"ALLAHIM!!!" diye bagirmis
Bir anda zaman durmus, ayi
donmus, ormandaki nehir
bile akmaz olmusBir anda
orman kararmis ve
gökyüzünden bir igib hüzmesi
adamin üzerine parlamis
Çok derinden gelen ilahi bir
ses adama: "Yillarca bana
inanmadin, yaratilisi kozmik
bir kazaya bagladin, sana
bu durumda yardim etmemi
mi istiyorsun? Seni sevgili
bir kulum mu
saymaliyim?"demis
Adam utanç içinde:
"Biliyorum bunca yildan sonra
dindar biri olmayi istemem
haksizlik, ama belki AYIYI
dindar yapabilirsiniz" demis
Ses: "Peki" diye karsilik
vermis ve igib kaybolmus
Nehir tekrar akmaya baslamis
Hersey eski haline
dönmüs Ayi pençesini
indirmis, iki pençesini de
göge
dogru çevirmis, ve konusmaya
baslamis:
"ALLAHIM, senin rizkinla
orucumu açiyorum,
hamdolsun
verdigin nimetlere... *