annemle yaptığım dini tartışma beyler

konu nasıl açıldı bilmiyorum ama, şükretme meselesine geldik

annem, haline şükretmeyi öğren, sen ateist misin, dedi

ben de ne alakası var, ben sadece başkalarına bakıp opportunist bir tavırla şükretmeye karşıyım, dedim

nasıl yani, dedi

şöyle ki dedim, sen, senden daha kötü durumdaki birine (kendi zannınca) bakıp şükrediyorsun, peki başka biri (ona göre ?daha iyi durumdaki biri) sana bakıp duyabileceğin sesle haline şükrettiğini duysa üzülmez misin dedim?

öylece kaldı annem.

yaa dedim, illa haline şükretmek istiyorsan gene et, ama araya başka birini sokmana gerek yok, dedim

yoksa bu işin sonu olmaz, herkes birbirine bakaraktan şükredip dursun o zaman amk, hepimiz birbirimiz için sevap point acentesi olalım, bu ne amk?