beyler kız arkadaşımla hikayem

Ertesi gün okula gittiğimde dicle beni buldu.

-yarın bade’nin doğum günü ali
-yarın ayın kaçı?
-5’i
-ee napıcaz
-hiç bilmiyorum
-sen nereden biliyorsun doğum günü olduğunu?
-benim yanımda telefonu çaldı, arkadaşı erken kutlamış konuşmalarından öyle anladım
-tamam hediye alacak mısın?
-yani alırım sonuçta iyi anlaşıyoruz bir kötülüğünü de görmedim
-ben ne alayım?
-ee ben ne bileyim?

Oflaya puflaya girdik derse. Bade bir şeyler çiziyordu galiba, baktığımda gerçekten de iyi çiziminin olduğunu gördüm. Zaten mühendislik okuyordu, avantajlıydı. Sanırım bir anime karakteri çiziyordu ama kim bilmiyorum. Çizdiği bir kızdı, üzerinde hizmetçi kıyafeti vardı.

Feride de hayranlıkla bade’yi izliyordu. Onu gerçekten seviyordu galiba.

Dersten çıkınca çimlerin üzerine oturduk. Bade ile feride altlarına gazete gibi bir şey koydular.

Dicle voleybol oynayalım diye tutturdu itiraz etmedik biz de. Hepimiz idare eder derecede oynuyorduk bir kişi hariç: bade. Ciddi anlamda hiç oynayamıyordu zaten sakarın tekiydi, top kafasına burnuna, ya da serçe parmağına falan geliyordu ve her seferinde ortalığı yıkıyordu.

Sonra yine derse girdik. Hocanın dediklerini az buçuk anlamaya başlıyordum denebilirdi. Yasemin teyzenin torunu ilayda’nın ercan’ı niye tanımadığını anlamıştım kız hazırlığı atlamış zaten.

Bana ince ingilizce hikaye kitapları vermişti ve onları okuyordum. iyi geliyor denebilirdi.

Hoca aralıksız 2 saat ders işledi. Sinirimiz bozulmuştu zaten benim 2 saat bir şeye konsantre olmam imkansız! Masa başında ders bile zor çalışıyorum ben, nasıl 2 saat kıçımın üstünde oturayım. zütümü hissetmiyordum zaten. Bir yerde uzun süre oturmak berbat.
Sonunda adam insafa geldi bırakacaktı ki yarım saatlik bir konu kaldı bir daha ara vermeye gerek yok dedi orayı da anlattı. Çıkanlar oldu tabi. Ben saygısızlık gibi hissettim beyler çıkamadım.
imza denemeleri falan yaptım kağıda, vakit geçiverdi.

Sonrasında da evlere dağıldık