1. 701.
    0
    bir sonraki okul günüm her zamankinden daha da sıradandı. sabahın köründe küfürler eşliğinde uyanmak. küfür ederek gibik okul kıyafetlerini giymek. kilolarca ağır botlarımı sabah sabah ayaklarıma geçirmek. okulu o çekilmez uzunluktaki yolunu yürümek. işine okuluna veya başka gibik bi yere giden yüzlerce insan görmek. tıklım tıklım otobüsler minibüsler izlemek falan derken okula vardım. sabahın köründe kurbanlık koyunlar gibi yine sıralandık. mezbahalarımıza girdik. yolda kesilmeye hazır olan kılık kıyafeti düzgün olanlar içeri girebildi. beğenilmeyenler aşıları tam olmayan yani saçı sakalı uzun olanlar kapıda ayıklandı. bazıları evlerine gönderildi bazıları gibik sınavlarından dolayı içeri girebildi falan. benim saçım uzun olduğundan bu ayıklanma sırasında hep stres yaşardım.ama nedense hiç çevirmemişlerdi beni.bu yüzden her sabah o ayıklanmadan kurtulup geçtiğimde şükürler ederdim.:D

    neyse o günde sağ salim geçtik ordan. inş yarında geçeriz diyordum içimdeki eko denen sese.lan mal mısın yarına daha çok var diyordu o da bana her seferinde.bu eko da garip bi sesti o zamanlar. yani insanın içinde olan ve her işe burnunu sokan o tak suratlı ses biraz garipti. bununla olan daha güzel muhabbetlerimiz var onlarıda anlatırım bi ara ilerde falan..
    ···
   tümünü göster