gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

aliyle yolda uzun uzun konuşup parlak bi istikbal mağazasının geniş camdan vitrinin önüne geldik kapranlık havada. karanlığı bölen tek ışık bu geniş cam duvardan dışarı gelen ışıklardı. sırtımızı bu parlak ışıklı cama yasladık ve tam karşımızdaki otobandan hızla geçen arabaları izlemeye koyulduk. önümüzde genişçe kırmızı bir kaldırım, kaldırımın bittiği yerde başlayan 4 şeritli otoban vardı. üzerinden hızla arabalar geçiyordu. kırmızı,siyah, yeşil arabalar. bazıları lüks bazıları külüstürdü bu arabaların.bir çoğu ise kamyon. burda aliyle hiç unutmadığım şu diyalogu konuştuk.

ali: sen bencil misin ?,yani normal hayatta bencil misindir?
ben: bencil değilim ama öyle tanınıyorum. yani ailem beni bencil biri olarak tanır.
ali: peki şuan burda birileri bize saldırsa ne yaparsın. yani barışçıl yollarla çözüm mü ararsın yoksa benim yanımda dövüşür müsün?
ben: ne demek lan dövüşür müsün? bu soruya cevap vermem biliyorsun zaten sen cevabı.
ali: sessizce gülücük.

sonra uzun bir süre öylece yolu izledik mal gibi. geçen arabaları sayıyorduk ikimizde içimizden.ama hiç konuşmuyorduk. kırmızı, beyaz,gri, siyah..bu şekilde ne kadar bekledik bilmiyorum ama baya uzundu..