the sopranos

1.5 - 2 ay önce bitirdim soluksuz bir şekilde ve halen depresyondayım çünki Tony Soprano ve Sopranos benim hayatımın parçası olmuştu çok gerçekciydi lan sanki bir dizi değilde alt mahallemde yaşanan olaylarmış gibi samimiydi Tony'yi kendime çok benzetiyordum tamamen aynımdı o yüzden çok seviyordum ve benim kahramanımdı sanırım tek farkımız o duygularını dışa vurabiliyordu ben ise içimde biriktiriyordum bittiğinde helede finali bitirdim ilk birkaç dakika içinde yüzlerce duyguyu aynı anda yaşadım James Gondolfini öldüğünde ise sanki her gün sohbet ettiğim çok yakın bir dostum ölmüş gibi üzüldüm yas tuttum bide dizideki insanların son haline baktımda çok tuhaf oldum lan ne kadar yaşlanmışlar çökmüşler keşke bazı şeyler hiç eskimese değişmese hep aynı kalsa..

iyi bir sinema kültürü olupda bu muhteşem yapıtı izleyip de izlememek arasında kalanlara sesleniyorum 1 dakikanızı bile boşa harcamayın ve Tony Soprano'nun hayatınızın bir parçası oluşunu izleyin sadece Tony değil tabii diğer karaktelerinde.