intihar etmeyi düşünenler gelsinlerr

kardeşim sen hakettiğini yaşıyosun.. peki ben napiyim

fiziğim iyi
tipim iyi
dolabımdaki deri ceketler deri dükkanında yok..
her ay bi kitap okurum..
entellektüel bilgi birikim gayet iyi
eğlenceli biri bile sayılabilirim..
ehliyetim var arada babamdan aşırdığım arabam var..
yaşım 22 üniversitede 3 senem.. okuyorum..
maddi durumum iyi.. devlet bi de burs veriyo onu yemeye içmeye sıçmaya kullanıyorum..
iyi seviyede bağlama çalarım
zeki biriyim.. çok iyi seviyede satranç oynarım..

ama gel gör ki bi tane bile arkadaşım yok.. gibtir et kız arkadaşı bir tane bile arkadaşım yok..
insanlar reel hayatta beni dışlıyorlar..
kiminle tanışsam erkekse beni kıskanıyor etrafında barındırmıyor
kızsa da çekiniyor.. anlamlandıramıyor bi kefeye koyamıyor kafasında ve yakınlaşmaktan çekiniyor.. ben de zaten kızlardan çekinen biriyim..

bu sebeple de yalnızım.. ne bir tanecik arkadaşım ne de sevgilim var.. ve bu hep de böyleydi..
kendi mükemmelliğimde geberip gidiyorum..
kahroluyorum lan.. bildiğin kendimi ucube manyak vebalı gibi hissediyorum..
delirdim de farkedemiyor muyum acaba falan diye düşünüyorum.. toplu bi şekilde sanki insanlar beni yalnız bırakmaya çalışıyorlar gibi geliyor..
çekilmeyecek birisi değilim..
önemsenmeyecek basitlikte birisi de değilim.. ama insanlar beni görmemezlikten geliyor..
anlamıyorum amk..

ağacın en yükseğindeki meyve gibiyim amk.. çok güzelim lezzetliyim ağaçtaki belki de en lezzetli meyve benim.. ama kimse bana ulaşamıyor çürüyorum amk..
bir meyve yenmeyip atıldıktan sonra lezzetli olmasının ne manası var ki ?