beyler kız arkadaşımla hikayem

-selam
Dedi gülümsedi.

-merhaba

Dedim önüme döndüm bende. “sn kmsin yha nasl ynıma oturursun?!” triplerine girmedim beyler Kezban gibi. Aslında bu triplere girmem gerekiyordu çünkü kız sırıtarak selam vermişti ve sinir olmuştum. Böyle düşünürken

-tanımazdan mı geliyorsun beni?
-tanımazdan gelmek derken? Tanımıyorum zaten?
-yaa öyle mi. Unuttun demek?
-neyi unuttum biraz daha açık konuşsan?

Birbirimizin sorularına soruyla karşılık verip duruyorduk. En nefret ettiğim diyalog şeklidir. Daha doğrusu böyle diyalog mu olur amk?
Kızın kendine güveni benim sinirimi bozmaya başlamıştı. Lafı sakız gibi uzatıyordu.

-ya hani sizin okulda proje sergisi olmuştu
-evet?
-bizim okul da ziyarete gelmişti. Orada çarpışmıştık işte

Vay amk. bizim okulda evet proje sergisi olmuştu. Proje grubu çeşitli konularda buluş ve düşünceler geliştirmişlerdi. Okullar da –genellikle liseler- gezmeye gelmişlerdi.
Kızla çarpıştığımı bile hatırlamıyordum

-hatırladın mı şimdi beni?
-sana açık konuşayım mı?
-konuş
-ne seni hatırlıyorum ne de seninle çarpıştığımı

Resmen üstü kapalı “bas git” demiştim kıza. Ama ya anlamıyordu ya da anlamazlıktan geliyordu.

Kızın zeka seviyesini bilmediğim için bir şey diyemeyeceğim.

-ben ruken bu arada

Zoraki gülümsemeyle ben de ismimi söyledim. Genellikle sahaya bakıyordum. Onunla ilgilenmediğimi görsün diye. Yüzüne söyleyip kırmak istemiyordum.

Aslında düşünüyorum da salaklık etmişim. Yani kız beni beğenmiş ya da hoşlanmış olabilirdi. Ve sevgilim olduğunu da bilmiyor olabilirdi.

Ama ben ona ecrin ile beni ayırmaya çalışıyormuş gibi yaklaşmıştım.

Neyse gibtir edin bir daha da göreceğimi sanmıyordum zaten kızı.