intihara meyilli hayattan soğumuş yazarlar

@40 panpa o zaman soyle baslıyorum.

ilk olarak hayatın anldıbını arıyoruz bunu yaparken bile bir arayıs içersindeyiz. yani cogumuzun , cogu insanın inançlı insanlar hariç bulamadıgı bir şey veya bulanlar olsa bile kendileri için uygulaya bilirler. hayatın anldıbını ailede bulanlar , aşkta bulanlar aslında bir nevi kendilerini kandırmıs insanlardır bana göre.

emperyalizmin bu kadar hissedildigi bir toplumda... ,geceleri dört duvar oturdugumuz günümüzün cogunu bilgisayar veya telefonlarla gecirdigimiz yasantımızda , bana göre hayatın pek bir anlamı olmuyor. diyebilirsin sosyal ol gez dolas yapıyorum fazlasıyla ama keyif alamıyorum. insanlarla iletişimim ancak güncel seyler oluyor bunun kaynagı onlar. su yaptıgımız muhabeti dısaarıda yapamıyorum.

iyiligin ve kötülügün sadece beyinlerde oldugu bir yasantıdan bahsediyoruz. adeletsiz bir yasam. adaletin olmadıgı bir yasamda benim mantıgıma göre hayatın pek bir anlamı kalmıyor. sucun ve suclunun olmadıgı bir hayat burası.

ne için yasıyoruz sex ? aşk ? eglence ? kafa olmak için ? peki bunları yeterli rahat ve özgürce yapabiliyormuyuz ? yapabilicekmiyiz ? ancak gelecegimiz için bunu saglıyabiliriz belki ama bizler yapamıyorsak bu hayattan ne anlam cıkarbiliriz. istemedigimiz bölümlerde okumak , istemedigimiz işleri yapıcak olmamız falan filan...

sonuc olarak yasamak karsılıgında , istemedigimiz yasamlarda hepimiz birer fahiseyiz.

çok depresif bir bakıs acısı gibi görünebilir fakat gerçekler boyle.