1. 1326.
    +5
    Yavaş yavaş gidiyorduk. Daha doğrusu Zeynep yüzünden yavaştık. Salak salak sallanıyordu.
    -ali
    -ne
    -beni kaybettiğine çok pişman olacaksın
    -allah düşürmesin o duruma
    -mutlu olmanı istiyorum ama benimle

    Bir şey demedim. Her zamanki gibi boş konuşuyordu işte. Birden durdu. O durunca ben de durdum.
    -ali
    -yine ne var?

    Bir şey demedi ve sarıldı. Sıkılmıştım artık. Bana doladığı kolları açmaya çalıştım. Sımsıkı kenetlemişti. Yine de erkek olduğum için daha güçlüydüm ondan ve açtım kollarını.

    -ali!
    Uzaktan bir ses.. arkamı döndüm, ecrin. Onu görmemle beraber bara geri girdi.
    Bense ne yapacağımı bilemedim. Ecrin’in peşinde bara girsem bu yarım akıllı Zeynep yine başına bela açardı. Geri döndüğümüzde de Tahsin hoca hepimizi bir güzel disipline verirdi.
    Adamın artık sabrı taşmıştı. Her gezide bir olay oluyordu çünkü.
    ···
   tümünü göster