beyler korkunçlu hikaye anlatıyorumm

muhtar acıklı bir hal aldı hafif üzüntülü bir hale geldi.. benim duruma üzüldü sanırım diye düşünüyorum ama şu aklıma geliyor o ara.. köyülü insanı bu tarz meseleleri gibine bile yakmaz onu adım gibi biliyorum.. sonrasında yolda gidiyoruz devam da ediyoruz..

şöyle bir durum var tüm köylü benim dedemden korkar.. dedem yıllar önce ölmüş olsa bile hala korkar millet o derece benide dedeme benzetirler o yüzden benden de çekinirler..

neyse ben yola devam ederken sağ tarafa bakıyorum tepeler var.. tepelerin tekinin üstünde bir ev gördüm daha önce hiç görmediğim bir ev..olmayan bir ev ve ürkütücü.. tabi bunu içime attım.. söyleyemezdim muhtara yoksa sıkıntılarım çoğalabilirdi. direk muhtara dönüp "hayırdır abi bi üzgünsün " dedim.. 5 dakikalık sessizlikten sonra birden böyle olunca garip oldu ama