spor salonundaki insan tipleri vol 1

usta bir dönem gittim. güzel bir şey aslında gerçekten farklı bir ortam. herkes bişeyle uğraşıyor filan hoş. bizim gititğimiz saatler genelde sabah olurdu. ve öyle profesyonel tipler gezmezdi salonda. açardık müziğimizi klimamızı ilk önce yarım saat kadar tempoyu yükselterek koşardık. sonra progrdıbına göre kol du göğüstü işte sırada ne varsa onu çalışırdık. genelde amacımımz yanımızdaki arkadaşa bak ben daha ağır kaldırıyorum diyebilmekti. bir kere gaza geldim göğüs aletinin en yüksek ağırlığı olan yanlış hatırlamıyorsam 150 kiloyu kaldırmassın dediler. usta ben yarım saat koşmuşum zütümden ter gelmiş arkadada müzik çalıyor rezil olabiliceğim kimsede yok diye tamam lan dedim 20 liranı alırım dedim tamam dedi. benimde ypım böyle ani güç verebilen bir kas yapım var uzun solukta geberip giden ama aniden çok güç üretebilen bir yapı. 5 kere 150 yaptım ama kollar bana ait değil. çocuğun uzattığı parayı alamadım amk kollarımın titremsinden. be zütelek sen kismin en ağırını kaldırıyorsun kıçıkırık adamsın adam gibi çalışsana sakatlıcaksın kendini. neyseki ağrısı çok sürmemişti. spor salonunu bırakma nedenim akşam gelen yarma güllerdi. usta biz arkadaşla halteri yatar poziyonda en fazla 70 kilo olarak kaldırabiliyorduk. oda gibile gibile. anasını gibim akşamcılar bir gelmiş sanki ecicle mecücü geçmiş spor salonundan. haltere bakıyorsun adam 140 kilo ağırlık kaldırmış. dumbellara bakıyorsun adam 40 kiloluk basmış. biz 10 kiloyla ağ uğ ötüyorduk. bunları görünce arkadaşa bu iş bizi aşar biz yüzmeye devam dedim. bıraktık o ay.

keşke bırakmasaydım. diyorum. bir dahaki sene başlamayı düşünüyorum bakalım artık nasipse.