beyler kız arkadaşımla hikayem

Gözümde birikmiş yaş özerkliğini ilan etti, ecrin’in alnına damladı.
-sus yarım akıllı. Ne diye çıktın ki.
Diyebildim. Gülümsedi. Kolumdan kendine doğru çekti beni. Sarıldı. Isınmış, sıcacık olmuştu.

Bir süre öyle kaldık. Saat hesaplarıma göre 12 falan olmalıydı. Sabahı nasıl getireceğime dair bir fikrim yoktu.

Buraya geleli daha yarım saat iken ve ben bu kadar zorlanmışken burada sabahı getirmek…
Şu evden kurtulursam ve otele geri dönebilirsek dünyanın en iyi insanı ben olacağım diye yeminler ediyordum kendi kendime.
-ali, yanıma gelebilirsin.
Dedi ecrin gözleri kapalı şekilde. Yanına yatmalı mıydım bilmiyorum. Kilim ikimizi almazdı yani vücudumun birazı boşlukta kalırdı. Ama asıl sorun bu değildi belki de.
Ecrin’e bu kadar yakın olmaktan korkuyordum ben sanki.