0
boşluğa bakarken kemal dayın merak eder şimdi seni zütüreyim dedi
boş bir sesle olur dediğimi hatırlıyorum, sanki unutmuşumda hafızam yerine gelmiş gibi
babam öldüğü için insanlar beni teselli etmeye çalışıyorudu
büyümemiştim kimsesiz bi velettim sadece
arabayla giderken tek kelime etmedim dayımın eve gidince dayım, nerdeydin diye sordu
yine boş, ümitsiz zavallı bir ses tonuyla kemal amcaylaydım dedim
dayım ne yaptığımızı sordu,o adamla konuşma demeye getiriyordu lafı dayımın yanına gittim konuşabilirmiyiz dedim
dayımın yüzündeki şaşkınlığı görüyordum, korkuyordu bunu hissediyordum
babam ne zaman değişti diye sordum babamla kemal amcayla aynı tepkiyi verdi
annen öldüğünde buna inanmıştım ikiside sözleşip aynı şeyi söyleyemezdi
ama babamla dayımın arasında bi şey geçtiğinden emindim aklıma binlerce senaryo geldi
babam ennemi kaçırmışmıydı kan davası falanmı vardı, cesaretimi topladım ve yıllarca babama soramadığım soruyu dayıma sordu annemin nasıl öldüğünü sordum dayımın yine gözleri doldu sesi titriyordu
onun göz yaşlarını görünce o soğğuk kanlı havam birden yok oldu annemi net hatırlamasamda gözlerim doldu
cevabı duymadan gittim, leyla ile mecnun nereye gittiğimi sordular kemalin yanındaydım dedim
onu nerden tanıdığımı sordular cenazede gördüğümü söyledim neler yaptığımızı anlattım bunlara
