ateistler bi gelin ciddiyim

deistim anlatayım:

ilk olarak allah olmayabilir dedim. Yani olmama ihtimali var.
Sona allah olmasa da olur gibi lan sanki dedim.
Sonra kurana dinlere falan baktım (daha öncesinde de bakmıştım da bu sefer farklı baktım)
Eğer bir yaratıcı varsa istediği dünya bu olamaz dıbına koyayım dedim.
Hristyanlık biraz kafama yattı, yani yalan dolan full de hani felsefe olarak diyim.
Sonradan ulan felsefe için dine ihtiyacım yok ki dedim.
Ama ateist olmayacaktım çünkü bilinen evrenin başında bir 'şey' olması gerekiyordu. ister tanrı de ister düşünce de istersen de madde de.
Benim tanrım evrenin başında ne varsa odur dedim. Doğal olarak önümdeki bilgisayar elimdeki hücreler, tek tek her atom tanrımın bir parçası olabilir dedim. (bu madde varsa evrenin başında)
eğer evrenin başında düşünce varsa tek farkın bu düşüncenin maddeyi yaratmış olacağını fark ettim.
Evrenin başlangıcını hiçbir zaman bilemeyeceğim için o konuda agnostik olmaya karar verdim.
Ama eğer bir düşünce veya ruhani bir varlık olarak tanrı gerçekten varsa, onun beni yargılamaktan daha önemli işleri olduğuna kanaat getirdim.
Dinleri de beğenmediğim için hiçbirini desteklememeye ama tanrının varlığına inanmaya karar verdim. (Daha doğru tabirle evrenin bir başlangıcı olduğuna karar verdim diyebiliriz)
SOnra varsa bu tanrının kesinlikle islamın anlattığı tanrı olmayacağına karar verdim, o yüzden islam düşmanı oldum.

edit: arada fen lisesine gittiğimden bilimle içli dışlı olmam, fizikte ağır atom altı falan işlememiz de var da o serpiştirilmiş şekilde hikayeye. Zaten tıp. fak. a başlayınca iyice yalan oldu islam denilen saçmalık