montumu alıp dışarı çıktım çok sinirliydim

Biraz tedirgin olmuştum. Sıkıntı neydi acaba?
Aradan yarım saat geçtikten sonra okula geldi Büşra. Kapıda karşıladım;

"Noldu Büşra?"
"Çağıl.. Bittik biz!"
"Kızım noldu söylesene."
"Abim."
"Noldu abine?"
"Öğrendi galiba Çağıl çok korkuyorum."
"Lan neyi öğrendi?"
"Birlikte olduğumuzu."
"Dur bi dakika lan. Nasıl?"
"Ya bilmiyorum. Tam söylemedi aslında ama ima etti."
"Ne dedi?"
"Senin geldiğin gün işte,ben sizdeyken evi aramış cevap veren olmadığı için işte sen nerdeydin sen mi yardım ettin falan dedi."
"eee kızım ne var bunda?"
"Bi de okulun oralarda niye dolaşıyosun dedi."
"Ya senin ben ağzına sıçıyım tamam mı Büşra? Ödüm koptu gerizekalı."
"Ben de çok korkuyorum napıyım."
"Lan bi şey yok tamam abartma. Git evine hadi."
"Ne zaman gidiyoruz izmir’e?"
"Ne zaman mı?"
"Ben gelmiycek miyim?"
"Gelicek misin?"
"Çağıl sen salak mısın?"
"Tamam ya. Haber veririm ben sana git hadi."

Sonra Büşra gitti. Derin bir oh çektim ve sınıfa çıktım

Emir konuştu;
"Noldu lan ne diyo yine kaşar?"
"Ne diycek dıbına koyayım, kuruntu yapıyo. Kalbime indiriyodu huur çocuğu."
"Ne dedi oğlum?"
"Abim öğrendi galiba falan dedi işte ya. Neyse"
"Öğrenirlerse giberler seni biliyosun di mi? ahaha"
"Öğrenmezlerse analarını ben gibeyim ya. Çok ta umrum da sanki. Napıcaz bugün?"
"Bilmem, yapıcak bi şey var mı? Ben Çağla’yla çıkıcam bugün. Gezeriz beraber."
"Aynen takılın, zaten seni bekliyoruz başka bi şeyimiz kalmadı."

Okul bitti ve okuldan çıktık.
Emir Çağla’yla birlikte gezmeye gitmişti ve ben evde uyuyordum.

(1 saat sonra..)

Emir,Çağla ile beraber parkta oturmaktadır. Emir konuşur;

"Konuşsana."
"Ne konuşıyım?"
"Ne biliyim, anlat işte bi şeyler."
"Geçen gün kızlar geldi bize. irem,Sena bi de Aysun. Oturuyoduk karnımız acıktı, dedik napsak ne yesek falan diye. Dedik makarna yapalım, irem ben çok güzel makarna yaparım bana bırakın dedi. Biz de içerde oje sürüyoruz tabi. Aradan zaman geçti bi baktık mutfaktan dumanlar geliyo. Hemen koştuk, irem balkona çıkmış telefonda sevgilisiyle konuşuyo, tencerenin suyu kaynamış kaynamış ta buhar olmuş hep. Tencere falan yanmış görmeliydin çok komikti. Acaip güldük."
"Bunu niye söylediğini sen de bilmiyosun di mi?"
"E anlat dedin anlattım işte."
"Ne salak bi şeysin sen ya."
"Salak mı?! Düzgün konuş Emir."
"Ya salak derken hakaret anlamında değil canım yanlış anlama. Hani böyle sempatiklik olsun diye hakaret ederler ya sevgililerine falan. Onun gibi. Mesela şapşal dersin, gerizekalı,mal dersin. huur çocuğu falan dersin. Anladın mı? Bilmiyo musun böyle şeyleri?"
"huur çocuğu deyince de mi sempatik oluyo?"
"Yani kısmen.. Ama bana karşı kullanılırsa kötü şeyler yapabilirim."
"Ne gibi kötü şeyler?"
"Bıçaklarım mesela."
"Oha."
"Ne oha? Teşekkür mü ediyim."
"Cani misin sen ya."
"Bilmem olabilir. Ama seni seviyorum."
"Korktum senden."
"Korktun mu? O zaman beni sevmezsen seni bıçaklarım Çağla."
"Ahaha, bıçaklasana."
"Seni 58 yerinden bıçaklar, 365 yerinden sevgiye boğarak öldürürüm. Akıllı ol."
"Hmmm."
"Bi şey söyliycek misin?"
"Ne gibi?"
"Seni seviyorum çok."
"Ben de seni.."
"Sarılmamız gerekiyo sanırım?"
"Dudaklarımızın sarılması gerekiyo."
"Hadi ya. Nasıl olcak ki o beceremem şimdi ben."
"Yaklaş gösteriyim.."

Ve öpüşürler. Emir çok heyecanlanır ve konuşur;

"Kalbim patlıycak lan."
"Sevgidendir o sevgiden" der Çağla, gülerek.
"Ben sana aşık oldum he. Allah çarpsın çok seviyorum seni."
"Ben de seni seviyorum aşkım."
"Aşkım diyen dilini yesin aşkın."
"Oyy…"
"Aşkım?"
"Efendim bitanem."
"Ben iki gün sonra gidicem."
"Nereye?"
"izmir’e."
"Ne zaman dönüceksin?"
"Bilmiyorum, dönmiycem yani."
"Nası dönmiyceksin ya ne işin var izmir’de?"
"Öyle gerekiyo. Çağıl,ben, Fırat. Hazal da geliyo."
"Ben de gelicem!"
"Ciddi misin?"
"Ciddiyim tabi. Bunca zaman sonra bulmuşum aşkı, bırakır mıyım. Beraber gidiyoruz."
"Ulan çok seviyorum seni yemin ediyorum. Ben de sana gel diycektim ama çekiniyodum."
"Bana da bilet al. Hatta ben parasını veriyim sana al." der, karıştırarak çantasını.
"Yok aşkım para var. Kalsın ama sende yine. Lazım olur."
"Peki."
"Gidelim o zaman,sen de çantanı falan hazırla."
"Tamam olur."

Tam kalktıkları esnada, arkalarından bir ses duyulur;

"Çağlacığııımm.."

Çağla tedirgin olur. Emir ile beraber biraz da şaşırmış bir tavırla arkasını döner…
Çağla tedirgin olur. Emir ile beraber biraz da şaşırmış bir tavırla arkasını döner…
Gördükleri kişi, Ümit’tir. Emir kızgın bakışları ile konuşur;