montumu alıp dışarı çıktım çok sinirliydim

Okulun üst tarafındaki bakkalın önünde sigara içtik.Çok sinirliydim ama hiç belli etmiyordum. Sabır diyordum, sadece biraz sabır..

Akşama kadar dışardaydık. Ordan,burdan, gördüğümüz tüm tanıdıklardan para istiyorduk. Saat 9’da eve geldik.Çok yorulmuştum;

"Lan çok yoruldum ya."
"Al benden de o kadar.iyi para topladık ama kanka.Bu kadarını beklemiyodum vallahi."
"Kaç para oldu?"
"430 TL"
"Oh be.Bu gidişle 2 gün sonra izmir’deyiz."
"Aynen."

Saat 10 gibi Emir aradı;
"Alo. Çağıl, nerdesin lan?"
"Fırat’ın evdeyiz. Noldu?"
"Geliyorum bekleyin."

Para bulmuştu kesin. Baya sevinçliydim. Kapı çaldı, Fırat açtı Emir salona doğru girdi konuşarak;

"dıbına koyayım talih kuşunuzum, ayağınıza geliyorum bi de.Kıymetimi bilin Allahsızlar!"
"Noldu lan? Piyango falan mı çıktı?"
"Size çıktı dıbına koyduklarım.Bi teklifim var size, hayır derseniz giberim ama."
"Ne?"
"izmir’e ben de gelicem."
"Para?"
"Ev buldum kanka. Arkadaşın evi.Ama çocuğun annesi kanser olduğu için ailesiyle kalıyo istanbul’da.Ev boş yani.Hem işte var. Manitalar desen, cıvıl cıvıl. Yaşadık oğlum yaşadık!"

Fırat’ın imalı bakışlarıyla tecavüze uğramış kadar oldum.