gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

gibik döl rengi bi hastanede açtım gözlerimi. duyduğum ilk şey kendine geliyor oldu. yine aynı gibik renkli kıyafet giymiş bi kaç kişi vardı başımda. ağzımdan karnıma oradan da bacaklarımın arasından başka bi makineye giden uzun bi boru vardı.sol kolumun ortasından hemen tepemdeki direğe asılı bi torbaya giden veya torbadan koluma inen kan vardı. birden nefes alışım yavaşladı, zorlukla nefes alıyordum. sağ elimle ağzımdaki boruyu çıkarıp düzgün nefes almaya başladım. yavaş yavaş gözlerimdeki bulanıklık düzeliyordu. gövdemi kaldırıp az önce kafamın altında olan yastığın üzerine oturmaya çalıştım. sağımdan ve solumdan bi kaç el kollarımı sarıp beni eski pozisyonuma getirdi.

gözlerim iyice kendine gelince sağımda 2 kız solumda 1 erkek olmak üzere etrafımda 3 doktor vardı aynı gibik kıyafetli. biri gözüme ışıkla bakıyor, biri ağzıma uzun ince bi tahta sokmaya çalışıyor bir diğeri elindeki dosya kağıtlarına bi şeyler karalıyor. sonunda yorgun gözlerimi beyaz tavana diktim ve aval aval doktorların anlamadığım saçma konuşmasını dinledim. sadece sesleri geliyordu ama hiç bir şey anlamıyordum. farklı bi dilde konuşuyorlarmış gibi.

bu şekilde odada biraz takıldıktan sonra karşıda kapalı halde duran odanın gibik beyaz rengine uyumlu bi renkteki kapı açıldı gürültüyle. kardeşim ve annem kağıda yaşlı bi kadına teşekkür ediyorlardı. kadın turuncu uzun bi elbise giymişti. kısa siyah çorapları elbisesinin altından görülüyordu. saçları açık beyaz renkliydi ve oldukça kısaydı. gözündeki gözlüğü düzeltti ve son kez kapıdan içeri baktı. benim uyanık olduğumu gördümü bilmiyorum.ama uzun uzun süzdükten sonra kapının solundan kaybolup gitti..