1. 1501.
    +2
    babam polisti benim bilirsiniz belki duymuşsunuzdur memur çocuğunun hayatını yaşamadan bilemeyeceğiniz eziyetlerdendir neyse 9 10 yaşlarındayım lojmanda oturuyorduk o zamanlar göçebe gibiyiz ısparta da kıytırık bir lojman içeride asker polis karışık 9 numarada oturuyoduk biz öyle hatırlıyorum yeni gelmişiz kimseyi tanımıyorum zaten doğdum doğalı bir yerde 2 en fazla 4 sene kaldığımızı hatırlıyorum şimdiki gibi değildi o zamanlar lojmanın parkına gidip kendime kendime salıncağa oturur sallanmaya çalışırdım ama beceremezdim hani bu bacakları dizlerden kırarsın ivme kazanarak hızlanırsın ya onu diyorum işte yapamazdım ben onu bitane astsubay vardı onun oğlu fena yapardı bin öğret dediğimde giblememişti beni ben iyice hayata küstüm eve geldim bir ağlamaya başladım sabha kadar babam gelmiş amk nöbetten saat 6:30 da ben hala ağlıyorum noldu felan diye sordu anlattım böyle böyle diye hep başka yerlere gidiyoruz beni salıncakta sallayacak bi kişi bile yok sende gidiyosun işe tek başıma kalıyorum felan neyse akşam oldu yemeği yedik babam yatmaya gitti ulan 20 dakika sonra bi ses acayip bir ağlama sesi ama öyle böyle değil hıçkıra hıçkıra amk dışardan geldiğini sandık ama evden geliyor ses ben babamdan beklemezdim tabi adam 5 10 kalas gibi karşında durdumu altına işersin korkudan o ses ondan çıkmaz diye içimden geçirdim ben zaten korktum amk odaya hayatta giremezdim annem koştu tabi polis sonuçta adam belinde silah karışık zamanlar tabi dedi herhalde yeni geldik buraya tekrar doğuya yolladılar ona üzüldü felan tabi ben işin gırgırına vurmaya başladım ana babama bak ağladı felan diye gülüyorum kendi kendime birden odadan çıksa güldüğümü görse giber beni diye kendimi tutuyorum herneyse dinledim içerden annemle babamı ulan mesel hani salıncak olayı dedim ya adam ona içerlenmiş amk ben bu çocuğu bu hayatı yaşaması için zorlayamam haklı çocuk bende bunları yaşadım ama kendi oğluma bunu reva göremem sonra sesler kesildi ertesi gün babam gece 4 de işe gitti 1 de geri geldi bu normal değildi tabi sonra 1 hafta işe gitmedi tabi ben izne ayrıldı dedim aha salıncakta sallancam amk babamda burada gezeriz felan düşünüyorum amk çcouk aklı 1 hafta doldu babam tekrar gitti karakola onu zaten son kez üniformalı görüşümdü sabah 9 da geldi toplam 3 tane günlük kıyafeti 1 tane kamuflaj 1 tanede tören kıyafetini şapkası beresi hepsini bond çantaların büyüklerinden ikisinin içine koydu silahını aldı kot pantolonun kemerine takarak çıktı gitti 3 4 saat sonra geri geldi oturdu bir kelime bile etmedi ne annem ne babam 2 gün sonra annem koli getirmiş ufak tefek eşyaları dolduruyor 1 saat sonrada nakliyeciler geldi büyük eşyaları aldı zütürdüler zaten öyle ahım şahım bir eşyamızda yoktu amk bazen 6 ay bazen 4 sene de bir taşınıyorduk herneyse istanbula geldik baktım taşınmışız amk bitti yani artık evime nizamiyeden değil normal kapıdan girerek geçiyordum neyse 2 gün sonra herşeyi yerli yerine otutturduk taşınma faslı bitti annem olayı anlattı işte babam 21 senelik polisti o zaman mecburi hizmet 15 yıldı emekliliğini istemiş miktarını hatırlamadığım bir tazminatla da taşındığımız evi almış bir ufak bir çocuk baktığı zaman karşısındakini ezen bakışlara sahip birini nasıl bu şeylere sürükledi bunu hala anlamış değilim ya zaten neyse şimdi aynı taku biz yedik polis olduk evlenmeye korkuyoruz ya benim yaşadıklarımı çocuklarımda yaşarsa belli bir standartı oturtmadan da hayatta evlenmem zaten

    özet:bunu nasıl yazdım dıbına koyım ben baya uzun olmuş sizde okumazsınız bari şunu yazıyım amk baba değimiz adam sizin için dünyayı altüst edecek yegane hatta tek inssan yanınızdayken değerini bilin elleri nasırlı da olsa kaşı gözü düzgün olmasa da size karşı davranışları bozukta olsa yüreği o kadar temizdir ki inanamazsınız günleri birgün değil hergün kutlu olsun
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster