karanlık çökmeye başladı

birkaç defa tokat attım kendine gelmedi , daha sert vurdum bir şeyler mırıldandı , ağzındaki bandı söktüm namık da ellerini çözüyordu. Tam o sırada kafama bir şey çarptı , yere yığıldım. Bayılmamıştım ama dünya dönüyordu , sesler net değildi . iki kişi boğuşuyordu , namıkla o ne olduğunu çözemediğim çocuk olduğuna emindim ama hangisi hangisi çözemiyordum. Üzerime doğru birisi eğildi yüzüme vuruyordu, ses duyuyordum ama ne dediğini anlamıyordum. Bir süre sonra yüzüm sızlamaya başladı, başımdaki salimdi. Zor bela iyiyim dedim. Omzumdan tutup sırtımı duvara yasladı. Namıkla "şey" yerde boğuşuyorlardı. Salim yanlarına doğru gidip "şey"i namıkın üzerinden aldı ve yumruklamaya başladı. Bir süre sonra ses kesildi. Namıkla salim yanıma gelip omzumun altına girdiler , yavaş yavaş merdivenleri çıktık, hala başım dönüyordu ama eskisi kadar değildi. Dışarı çıktık , kerim bizi görür görmez yanımıza doğru geldi. Açıklama beklercesine bize bakıyordu. Ama tek kelime etmediler , zaten benim de göz kapağımı açık tutacak halim neredeyse yoktu.