karanlık çökmeye başladı

orta bağdan yeterince uzaklaştıktan sonra nefes nefese kalmıştık. Durduk hepimiz birbirimize bakıyoruz ama tek kelime edebilen yok. Salim bir şeyler mırıldanıyordu ipne ama anlayabileni gibeyim. Eliyle bağı işaret ediyordu. Gayri ihtiyari hepimiz baktık seyhan emmi sigara içtiğimiz yerde bize bakıyordu. Bu adamın derdini gibeyim ben, nasıl biriydi ne yiyordu kimse bilmiyordu koduğumu. Biraz soluklandıktan sonra hadi gidelim dedi kerim haklıydı da , yavşak oradan bize bakıyordu , yürümeye devam ettik. Köy meydanına geldiğimizde tekrar durduk ve yere çömdük. "Ne oluyo lan" dedim "az önce ne oldu orada". Namık " bilmiyorum abi o ses neydi ki " dedi. Benim aklıma takılansa evdeki ışıktı. Seyhan emmi yalnız yaşıyordu , kendi dışarıdayken nasıl ışık yanmıştı kafam almıyordu amk.