1. 551.
    +1
    ali kusura bakma kardeşim ben gitmek zorundayım herşey için çok teşekkür ettiğimi söyle ailene...

    cumartesi günü sabah saat 9.etraf yeni yeni canlanır. kuytu bi mahalleden geçiyorum. ilerden araba sesleri geliyor.bi caddeye yakın oldugumu anlıyorum. bacaklarım bedenimi güçlükle taşıyor. sırtımda 10 kiloluk çanta, kazağım,okul elbiselerim hepsi üzerimde.sol elim karnımda zombi gibi ağır ağır yürüyorum kaldırımda. caddeye kadar yürüyünce biraz tanıdık bi yer oldugunu anlıyorum. yoldan karşıya geçip bikaç tane yokuş çıkıyorum. sanki tüm rastlantılar beni bilerek oraya getirmiş gibi yolum ilk gece dışarda kaldığımda uğradığım tekel bayiğine çıkıyor.bir yandan telefonum cebimde titrerken bir yandan o büyülü parka gidiyorum beynimden habersiz. ayaklarım bağımsızlığını ilan etmeye çalışıyor sanki. titreye titreye yürüyorum.

    o meşhur girişten geçip o geceyi geçirdiğim banka gidiyorum. herşey aynı ve yerli yerinde.bi sokak köpeği uyuyor bankımın yanında. acılar içinde çöküyorum banka. köpek kafasını kaldırıp bana bakıyor. uzun uzun inceleyip geri uykusuna dönüyor.ve bende daha fazla dayanamıyorum bu acıya.bir cumartesi sabahı derin derin kusuyorum ayaklarıma. sanki yıllardır yediğim ne varsa çıkarmışım gibi. gözlerim kapalı boğazımda dayanılmayacak bi acı. nefes almakta zorlanıyorum. öksürükle hapşurma anı anda geliyormuş gibi bi kaşıntı var ağzımın içinde. bacaklarımdan enseme kadar sırtımda uzanan bi ağrı var ve beni bitiriyor. daha fazla dayanamıyorum bende.az önce midemin içinde olanlara doğru düşüyorum gözlerim kapalı. suratımda sıcak çok sıcak bi sıvı hissediyorum ve tüm bağlantım kopuyor o anda dünyayla olan...

    edit:bu gecelik bu kadar beyler kusura bakmayın yarın erken kalkman lazım,iyi geceler..
    ···
   tümünü göster