sosyal fobik

sigara dumanının arkasına saklanmaktır sosyal fobi, sokakta kafayı öne eğerek yürümek ve hatta hızlı hızlı koşmaktır varılacak yere varmak için. siz onlara düşman olmasanız bile herkes size düşmandır. herkes sizden nefret eder. boyunuz kısadır, kafanız keldir, kambursunuzdur, berbat bir giyim zevkiniz vardır ve tüm dünya etrafınızda zafer çığlıkları içinde dans edip dalga geçer sizinle. eviniz dünyada mutlu olduğunuz tek yerdir. günlerce evden çıkmadan yaşayabilirsiniz. sırf dışarı çıkmamak için paketteki son sigaralarını gözünüz gibi korursunuz. arayan numaraları gösteren telefondan alırsınız eve, sırf istemediğiniz kişilerle konuşmamak için. gerçi pek arayanınız yoktur aileniz dışında ama siz yine de açmazsınız hiçbir telefonu. kapınız yine aynı şekilde, eğer zil açıyorsa iki ihtimal vardır ya kapıcı gelmiştir ya da biri yanlış zile basmıştır. tüm dünyadan kaçarken bir yandan da mucizelere inanırsınız. bir gün kapı gerçekten çalınacak ve siz gayri ihtiyarı kapıyı açıp karşınızda hayatınızın kadınını bulacaksınızdır. mucizeyi beklemekle geçirirsiniz saatleri , günleri, yılları... ve dışarıda zaman akar gider, insanlar eğlenir, insanlar aşık olur, insanlar sevişir ve insanlar hayatı yaşar... bilmemkaç metrekare evinizdeki tuğla duvarlar hücreniz olur sizin, ve kendini duvarların arkasına hapseden tanrı misali bilseniz bile ne yanlış ne doğru yine de çıkamazsınız oradan, gücünüz yetmez yarattığınızı yıkmaya ve yeniden başlamaya hayata. mucizeler ise her ne kadar inanılmaz olsa da henüz duvarları aşabilecek güçte değildir ve kendinizi hapsettiğiniz duvarları aşıp da erişemez size hiçkimse. ya dışarı çıkıp yaşamak gerekir hayatı ya da susmak sonsuza kadar, siz susmayı tercih edersiniz, kişisel sebeplerden değil ama tamamen kişilik sebeplerinden...