beyler kız arkadaşımla hikayem

ne yalan söyleyeyim hiç trip çekebilen biri değildim. daha sonra cevap vermek üzere görmezden geldim. biraz daha ders çalıştım, müzik falan dinledim. o aralarda da en çok duman dinliyordum beyler. ruh halimi, aşkımı en iyi duman şarkıları anlatıyordu.

sonra zeynep'e mesaj attım
-zeynep mümkünse görüşmek istemiyorum.

biraz ağır olmuştu ama sınırları çizmem gerekti. normal iletişim halinde veya aynı ortamdayken onun yaralı ceylan triplerinde dolaşması sinirlerimi bozuyordu. beraber doğru düzgün vakit bile geçirmemiştik.
kızda değişik bir pgiboloji vardı. tipime aşık olsa diyecem; aşık olunacak bir tipim yok. hani tipime bakan önemli olan iç güzellik der.
davranış desen kıza hiç ümit vermedim beni tanıması bile onu aşağılamamla oldu.

onun hissettiği aşk değil takıntıydı ve sonu yoktu. er ya da geç bitecekti. benim sonsuz duygulara ihtiyacım vardı, sınırlı duygulara değil.

cevap gecikmedi
-benden nefret mi ediyorsun?

al işte amk. bir lafı zütünden anlamak böyle olsa gerek.
-zeynep sağlıklı düşünemiyorsun. bak ecrin'i seviyorum.

cevap gelmedi sonra. ecrin'i sevdiğimi söylememe dayanamadığını kendi gözlerimle görmüştüm zaten.