bir şizofrenin aforizmaları 1x

saat geceyarısını çoktan geçti.
masada boş şişeler,
oda duman.
çarşafın altında bir fahişe kemiriyor
anılarımı.
çocukluğum, gençliğim siliniyor,
yeni bir dudak izi kazınıyor tenime.
sevdiğim kızlar geçiyor gözümün
önünden,
adları yok, gözleri yok.
masanın üstünde bir kadeh şarap,
kadın rahminden az önce süzülmüş gibi,
çarşafın altında bir fahişe;
inlemeleri boğuyor geceyi.
nefesim yetmiyor,
bir sigara yakıyorum.
sokak köpekleri bile terk ediyor
mahalleyi, insanlik çoktan göçmüş hanemden.
son bir tanrı kalmış;
o da atıyor kendini çatıdan aşağı,
intihar ediyor.
masanın üstünde bir parça esrar,
kolunda jilet izleriyle; çarşafın altında bir fahişe.
nefesi ruhumu yakıyor.
diliyle deşiyor tenimi,
geçmişimi siliyor.
gelecek yeni avuntulara gebeyken;
zihnime tecavüz ediyor iniltiler.
masanın üstünde eski bir plak,
ağlıyor halimize.
çarşaf...
şarap...
masa..
fahişe..