assassins dergahındaki yıllarımı anlatıyorum

osmanlı sınırına kadar rahat yol aldık. gündüz ilerliyor, gece olunca küçük köylerde konaklıyorduk. köylüler çok cömertti. çok az yerde para ödemiştik. osmanlı sınırına 3 ayda ulaşmıştık. türk bayrakları uzaktan göründüğünde korkmuştum. onlara zararımız dokunmamasına rağmen haşhaşi hükümeti haşhaşilerin diplomatik varlığını kabul etmiyordu. eğer haşhaşi olduğumuz öğrenilirse ya buradan sürülecek, ya da idam edilecektik. belki de masyaf'taki merkezimizi öğrenecek ve sayısına asla ulaşamayacağımız kadar yeniçeriyle oraya saldıracaklardı.
sınır çok sıkı korunuyordu. buna rağmen ezio abi hiç korkmuş görünmüyordu. rahat bir ses tonuyla:
geceyi bekleyelim, geçmemiz daha kolay olur dedi. sınırdan 500 metre kadar uzakta ağaçların arasında durduk. ezio abinin rahatlığına şaşırmıştım. 18 yaşında, yalnızca bir kılıcı ve bir hidden blade'i olan bir haşhaşi en fazla kaç tane yeniçeri'ye karşı koyabilirdi ki? 1? 2?