sene 1994 sabaköy olayı

nüfus sayımı bittiğinde gül baygın herkes ayakta idi. serhat hem korkarak hem de üzüntüyle süzüyordu yerde yatan celladını.

tarık - az önce ne oldu amk!?

mustafa - uyansın anlarız amk! serhat sen iyi misin?

serhat - iyiyim kirve. sağol.

ben - arkadaş az önce kurt uluması duyan var mı?

ahmet - yok amk! ciddi misin lan!?

ben - yemin edebilirim. gerçi ... bilmiyorum amk!

nilay - ne oldu içeride?

serhat - kankan boğazımı kesecekti az kalsın!

nilay - (başını önüne eğdi) keşke gelmeseydi.

tarık - he amk! keşke hiç biriniz gelmeseydiniz!

mustafa - bizi sen davet ettin züt!

tarık - bileydim etmezdim gib!

ahmet - lan başlarım ergen atışmanıza amk!. kitabı ne yaptınız?

tarık - (eliyle içeriyi gösterdi) nah orada!

ahmet - onca şey yaşadık ve daha kitabı açamadık bile öyle mi?

mustafa - acaba bu bir mesaj mı amk!? acaba gibtir olup gitsek mi artık?

ben - o kitabın da, imdıbının da, defterinin de...

serhat - lan yeter be yeter! ölümden döndüm amk! ben görmek istiyorum hacı!

mustafa - ha bu yetmedi mümkünse dört beş posta daha alayım diyorsun yani!

serhat - (eve doğru yürürken) neyse ne amk! ben o kitabı görecem!

ben - şimdi içeri girermiş.. geri gelmezmiş.. biz de seslenirmişiz önce.. cevap gelmeyince hep beraber..

mustafa - (sözümü keserek) "zütüne koyayım serhat ın hadi eve" deyip gidermişiz buralardan.

ben - yok lan ben korku filmi klişesi yapacaktım ama.

tarık - deneyelim hacı! (bağırarak) serhaaat!

...