assassins dergahındaki yıllarımı anlatıyorum

etiketi söktükten sonra kasayı taşımaya başladılar. dedeler zaten zayıf olduğu için kolay taşıyorlardı. kaleye yırttıkları açmayın dedeler etiketini yerinden aldım ve onları izlemeye başladım. kaleye girdiler. daha öncedn tahmin ettiğim gibi üst katlara çıkmaya başladılar. en üst katta ezio abinin odasının önünde durdular ve kasayı oraya bıraktılar. konuşmalarını duyabiliyordum:
-ezio abi her gece saat tam 4'te sıçmaya gider.
-o saatte bu koliyi görecek yani.
-evet.
-peki şimdi napıyoruz?
-ne yapıcaz dıbına koyim yatakhaneye. yatıp zıbaralım.

doğruydu. ezio abi gerçekten de her gece saat 4'te sıçmaya giderdi. planlarına göre kalkınca kutuyu görecek, pdanın içine alacak ve orada açacaktı. ama planlarını bozacaktım. gitmelerini bekledim ve ardından sessizce kasaya yaklaşarak elimdeki açmayın dedeler! etiketini kasanın kapağına geri yapıştırdım.
artık rahatlıkla yatağıma dönebilir ve uyuyabilirdim.