sene 1994 sabaköy olayı

Tarık susmuştu. Çayının dibini yudumlayıp sigarasından bir fırt çekti.

Nilay - eee?

ahmet - üçüncü sayfadaki resimde kaldın?

tarık - çünkü imam o kadar yazmış.

Ağzımız açık kalakaldık. Mustafa telaşla deftere sarılıp karıştırdı sayfaları.

Gül - bu kadar mı amk!? o kadar zahmete girdin lan?

mustafa - (defteri sertçe kapatıp fırlatırken) doğru söylüyor bin. Son cümlesi oymuş.

Ahmet mustafa nın savurduğu defteri kapıp kurcaladı biraz.

Ben - e içimde patladı lan benim!? acı çekiyorum şu an.

Tarık - çözüm belli. Merakımızı gidermenin tek bir yolu var.

Hepimiz tarık a sonra birbirimize baktık.

Tarık - ya biraz daha takılır hava kararmadan dönüş yoluna düşeriz, ya da havanın kararmasını bekler vekendi gözümüzle görürüz!

mustafa - küçük ev.

Sırtım ürpermişti o an. Hem merak içerisinde tatlı bir heyecan hem de derin bir korku kapladı içimi.

Serhat - allaaaaaaaaaaah! kirve macera şimdi başlıyor amk!

nilay - hiç sorma.

Ahmet - ben girmem o eve amk!

gül - korktun mu ibiş?