gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

huur cocuklarını yakından görünce daha da sert vuruolarmış. hızlı adımlarla gittim ve önde durup vuran bini kenara ittim. çocuğun iki yanındaki ipnelerden de en büyük olanını kolundan tuttum noluo lan dedim burda. çocuk şaşırdı önce sana nolu ya, benim kardeşime karışmış dövüom bende dedi. ulan huur cocugu sen tek mi dövüon dedim bi çocuğa 3 kişi vurulur mu la dedim. sonra bi tokat vurdum bu ipneye.ilk defa böyle yüksek sesle konuşuyordum. akşam vakti ve konustuğum kişi ufak bi velet olsa da bu bir adımdır dimi binler.ha ?.neyse velet kem küm etti sonra kolunu elimden kurtarıp gitti. sonra da bu yanındaki tıfıllar gitti.en küçükleri olan bin gitmeden önce bacağıma tükürdü bi şamarda ona vurdum,:D şuan aklıma gelince gülüom o ipneye hala.

neyse ben çocuğun yanına oturdum noldu la nie karışıo bunlar sana dedim. çocuk gözündeki bir iki damla yaşı sildi sonra bana baktı göz ucuyla kafasını yere eğdi ve konuşmadan öğlece kızarmaya başladı. nedense bu herifte kendi çocukluğumu gördüm o an.arkadaşlarının ezdiği, rezil,utangaç ve her zaman ezilmeye mahkum ufak bi çocuk.bir şeytan,bir fazlalık,bir zarar ve bir ziyan. işte o akşam kaldırım kenarında 2 kişi tam bu tanımlara uygun oturuyorduk. ikimiz de bunu biliyorduk, konuşmuyorduk bunu ama ikimizinde bildiği bariz bir gerçekti bu.